۱۳۸۹ اسفند ۱۳, جمعه

یک پیشنهاد: در راهپیمائی بعدی چتر هایمان را به همراه داشته باشیم … و خطر فیلمبرداری

یکی از خطراتی که معمولا بعد راهپیمائیهاکه گریبانگیرشرکت کنندگان در تظاهرات است فیلم برداری از تجمعات میباشد که بیشتر این فیلمها در اینترنت منتشر میشود و بعضا باعث شناسائی افراد توسط اطلاعات میگردد. از کسانیکه فیلمبرداری میکنند باید خواهش کنم تا جائیگه امکان دارد از فاصله نزدیک فیلم نگیرید اگر هم فیلم گرفتید از صورت افراد فیلمبرداری نکنید و اگر هم فیلم گرفتید لطف کنید قبل از انتشار فیلم صورت افراد را شطرنجی کنید تا خدای ناکرده برایشان مشکلی پیش نیاید و اگر این کار را بلد نیستید فیلم را مثلا به سایت صدای آمریکا یا بی بی سی بفرستید و از آنها بخواهید قبل از انتشار فیلم صورت افراد شرکت کننده ای که مشخص است را شطرنجی نمایند این خبرگزاریها به خواست بینندگانشان بسیار اهمیت میدهند پس مطمئن باشید که آنها این کار را خواهند کرد و یا اینکه از دوستانتان که به او اعتماد دارید بخواهید این کار را انجام دهد البته این راه آخری را من توصیه نمیکنم فرض کنیم همان دوستمان در یکی از تجمعات دستگیر شود و طاقت یک سیلی را هم نداشته باشد آنوقت است که به این موضوع هم در اعترافاتش اشاره خواهد کرد.
اما یک پیشنهاد برای کسانیکه میخواهند در تظاهراتها شرکت کنند : بهتر است همرا خود چتر ببریم چرا که باز کردن چتر در هنگام تجمع مردم را بسیار متحد تر و بیشتر از آنچه که هستند نشان میدهد و باعث تشویق دیگران برای همراه شدن با تظاهرکنندگان خواهد شد همچنین همحنین همانگونه که مطلع هستید ررژیم کثیف آخوندی دوربین های مداربسته ای را در سطح شهر نصب نموده که وقتی ما زیر چتر باشیم این دوربینها قادر نخواهند بود از چهره ما فیلم و عکس بگیرند من فکر میکنم این پیشنهاد خوبی باشد در ضمن میتوانیم برای حمل چتر تا محل راهپیمائی اگر در آنروز خاص هوا بارانی یا ابری نباشداز چترهایی که هنگام بسته شدن کوچک میشوند استفاده کنیم و آنرا در شلوار وپیراهنمان پنهان نمائیم .خانمها هم که الحمد الله به برکت ج.اسلامی در زیر مانتوهایشان میتوانند چندین چطر را جاسازی کنند .همه با هم یک صدا و یک دل پیش به سوی یک هفته اعتراض از 17 تا 24 اسفند ( بخوانید تا روز پیروزی بر رژیم کثیف آخوندی)

هیچ نظری موجود نیست: